หัวหน้า “แบบไหน” ลูกน้องยี๊!!
ผู้เขียน : อาจารย์ วีย์รฎา กวิณรวีบริรักษ์ คัมภีร์ Tao -Te Ching กล่าวถึงปรัชญาโบราณ เล่าจื๊อ เรื่องความเป็นผู้นำไว้ว่า “ผู้นำที่มีการปรับตัวที่ดี จะได้รับความไว้วางใจและการสนับสนุนจากผู้อื่น ซึ่งทำได้ด้วยการทำตัวให้ เป็นหนึ่งเดียวกับพวกเขา ความสนใจของพวกเขา จะได้รับการใส่ใจเพิ่มมากขึ้นเองตามธรรมชาติ เพราะว่ามัน ได้กลายเป็นหนึ่งในความสนใจของผู้นำด้วย” ยิ่งสูงยิ่งหนาว คือคำเปรียบเปรยไว้กับหน้าที่ผู้นำ และภาระทางตำแหน่งหน้างานที่สูงขึ้น เพราะการ ได้มาซึ่งตำแหน่งหน้าที่ พ่วงท้ายมาด้วยความรับผิดชอบใหญ่โตนั้น ผู้นำจำเป็นต้องมีทักษะบริหารงานหลายด้าน ให้พร้อมกับแรงกดดัน ที่เข้ามากระทบแบบไม่ทันตั้งตัว ที่สำคัญไม่ใช้อารมณ์เป็นที่ตั้งสร้างแรงกดดันให้ทีม ลูกน้องพร้อมใจทำงาน ลูกน้องพร้อมใจลาออก หัวหน้ามีส่วนในการตัดสินใจมิใช่น้อย หลายสิบปีก่อน ผู้เขียนได้รับมอบหมายแบบสายฟ้าแลบ ให้ดำรงตำแหน่งสูงด้านบริหารบุคลากรและด้านการศึกษา “พี่เป็นใหญ่เป็นโตแล้ว อย่าบ้าอำนาจนะ” รุ่นน้องคนสนิทกล่าวด้วยน้ำเสียง ดูมีความหวัง ผู้เขียนทบทวนประโยคดังกล่าว มีด้วยหรือ? คำว่า “